Somberheid en vastlopen
Als je je somber voelt, heb je meestal last van gevoelens en gedachten die erop neerkomen dat je niet deugt, er hangt een soort donkere wolk over je heen, waardoor je het licht niet meer kunt zien. Dit gaat vaak gepaard met gevoelens zoals ‘ik ben nergens goed voor’, ‘ik verpest altijd alles’ of ‘ik kan het niet aan, het is allemaal veel te veel’. ‘Niemand vind me aardig, ik ben saai’. Het komt er uiteindelijk op neer dat er iets mis is met je.
Als je partner s’ avonds de krant leest en geen contact met je maakt, denk je dat er iets mis is met jou: ‘Ik weet het, ik ben saai, ik heb niets te melden.’ Of als een collega een promotie krijgt, denk je: ‘Zie je wel, ik deug nergens voor, niemand zal mijn werk ooit opmerken.
Denken dat je iets niet kan, niet weet, je minder voelen dan anderen, jezelf veroordelen, iets niet zien zitten omdat het niet op te lossen of eindeloos en uitzichtloos lijkt, je schuldig voelen of schamen, maar gaat over alle gevoelens en gedachten waarin je jezelf negatief beoordeelt. Als je hierin bent beland dan voel je je bijna altijd somber, naar , lusteloos, energieloos, moe, het heeft allemaal geen zin. En het gevoel dat het te veel is. De neiging tot uitstellen en vooruit schuiven is heel groot. Mensen met veel somberheid worden wel eens gezien als lui, maar eerder is een gevoel van zinloosheid en “ik kan het niet, ik weet niet hoe” de oorzaak. Je ziet geen uitweg meer en je loopt vast. En dat is een heel naar gevoel. Maar er is echt een uitweg.
De eerste stap is Bewustwording van je negatieve overtuigingen over jezelf en beseffen dat het meer zegt over hoe je ooit gezien en beoordeeld werd, terwijl je het zo goed bedoelde. Er was niets mis met het kleine kind dat je was, helemaal niet, maar je ouders konden op bepaalde momenten niet geven wat je echt nodig had: erkenning, liefdevolle benadering, respect en mededogen. Als je dit als kind ontbeert, is dat heel pijnlijk. En erger, als niemand dit begrijpt en je hierin kan troosten, moet je deze pijnlijke situaties wel verdringen, door jezelf af te vallen, te verlaten, te denken dat het aan jou ligt, jouw schuld is.
Je gaat eerst de illusie hiervan ontdekking, met mildheid en compassie naar het kleine kind dat je was. Accepteren dat je deze negatieve overtuigingen ooit nodig had om te overleven en die nu echt niet meer kloppen. Deze stap heeft inzicht en tijd nodig. Want vaak geloof je hier al jarenlang in en is het een soort onbewuste mantra geworden.
De volgende stap die je gaat maken is gaan doen waar je zo bang voor bent, de oude angst van het kleine kind gaan herkennen en de oude realiteit voelen. Dan ontstaat er ruimte om niet meer te handelen naar je verleden, want dat is nu echt voorbij! Hoe meer je oefent, hoe meer je dit gaat begrijpen en ervaren. En zo verschuiven oude angsten en realiteiten, naar daar waar ze horen, oude gedateerde ervaringen. En hoef je ze niet meer te herhalen in het nu en kun je nieuwe ervaringen gaan creëren.
Wil je meer informatie over wat ik voor je kan betekenen of zou je graag een afspraak maken? Neem dan gerust contact met mij op. Je bent van harte welkom.
